Prolaktyna to hormon produkowany w przysadce mózgowej. Odgrywa on istotną rolę w procesie laktacji, ale nie tylko. Sprawdź, jakie objawy powinny cię skłonić do zbadania poziomu prolaktyny.
Prolaktyna jest produkowana i uwalniana przez przedni płat przysadki mózgowej. Wydzielanie tego hormonu jest kontrolowane przez wyższe ośrodki mózgu, takie jak podwzgórze. Bodźce z tych ośrodków informują przysadkę mózgową, czy zwiększyć, czy zmniejszyć produkcję prolaktyny.
Hormon ten pełni wiele ważnych funkcji – zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Jednak to w przypadku kobiet jego rola jest szczególnie ważna.
Prolaktyna u kobiet
Główną funkcją prolaktyny jest stymulacja wzrostu i rozwinięcia gruczołów mlekowych w czasie ciąży. Po porodzie prolaktyna aktywuje produkcję mleka i pobudza wydzielanie pokarmu przez gruczoły mlekowe w odpowiedzi na ssanie dziecka. To sprawia, że prolaktyna jest kluczowym hormonem w okresie laktacji.
Ponadto prolaktyna ma wpływ na układ rozrodczy u kobiet. Oddziałuje na dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych i stymuluje produkcję estrogenu. Wraz z innymi hormonami, takimi jak progesteron, reguluje cykl menstruacyjny. Wyższy poziom prolaktyny może wpływać na płodność – powoduje opóźnienia lub brak owulacji.
Prolaktyna u mężczyzn
Pomimo że prolaktyna jest uważana za hormon przede wszystkim związany z kobiecym układem rozrodczym, odgrywa on również pewną rolę u mężczyzn. U nich hormon ten wpływa na produkcję nasienia i regulację funkcji gruczołów płciowych. W przypadku wysokiego poziomu prolaktyny u mężczyzn może dojść do spadku libido, zaburzeń erekcji i zmniejszenia masy mięśniowej.
Badanie prolaktyny
Stężenie prolaktyny jest zależne od wielu czynników i fizjologicznie wzrasta m.in. podczas: snu, stresu, ciąży, laktacji, ćwiczeń fizycznych, seksu czy stymulacji piersi.
Poziom prolaktyny kontroluje się poprzez badanie krwi. Badanie wykonuje się rano, na czczo, najlepiej 2–3 godziny po przebudzeniu.
To jedno z podstawowych badań zlecanych przy diagnozowaniu problemów związanych z zaburzeniami miesiączkowania, a także w przypadku kłopotów z zajściem w ciążę czy w sytuacji zauważenia nietypowego wycieku z piersi.
Zbyt wysoki poziom prolaktyny
Wysokie stężenie prolaktyny, zwane hiperprolaktynemią, wymaga odpowiedniej diagnozy i leczenia. Hiperprolaktynemia może wiązać się z takimi objawami, jak: zaburzenia miesiączkowania, niepłodność, zmniejszenie libido, wydzielanie mleka z piersi (nawet u mężczyzn), bóle głowy, przyrost masy ciała, zmiany trądzikowe.
Do zwiększenia produkcji prolaktyny mogą się przyczynić m.in.: gruczolak przysadki, zaburzenia pracy tarczycy, PCOS, przyjmowanie niektórych leków, zaburzenia hormonalne.
Do zwiększonego wydzielania prolaktyny może też prowadzić obniżenie poziomu dopaminy, która blokuje wydzielanie prolaktyny poprzez oddziaływanie na przysadkę mózgową. Wydzielanie prolaktyny zwiększają też estrogeny.
Diagnoza hiperprolaktynemii obejmuje badanie poziomu prolaktyny we krwi. W przypadku wykrycia podwyższonego poziomu lekarz może zlecić dodatkowe badania. W niektórych przypadkach może być konieczne usunięcie guza przysadki mózgowej lub zastosowanie leków obniżających poziom prolaktyny.
Zbyt niski poziom prolaktyny
Obniżenie poziomu prolaktyny (hipoprolaktynemia) występuje wyjątkowo rzadko. Taka sytuacja zazwyczaj nie powoduje jakichś dolegliwości. Może mieć to jednak wpływ na obniżenie odporności. Zwykle problem ten dotyka osób z niedoczynnością przysadki.
Co robić?
Istotną rolę w obniżeniu poziomu prolaktyny może odegrać dieta bogata w witaminę B3, B6, C, E, a także cynk, selen, magnez czy żelazo. Nierzadko pomocne może być wdrożenie prawidłowo dobranej suplementacji.
Duże znaczenie może mieć również unormowanie pracy tarczycy i zaopiekowanie się PCOS. U podłoża tego schorzenia leżą też takie problemy, jak nadwaga, otyłość, zaburzenia metaboliczne, co może zwiększać poziom estrogenów, a to z kolei wpływa na stężenie prolaktyny. Unormowanie masy ciała będzie więc tutaj bardzo pomocne.
PCOS i zaburzenia tarczycy często idą w parze, co podwójnie przyczynia się do wystąpienia zaburzeń hormonalnych.
Jeżeli masz jakiekolwiek obawy dotyczące swojego poziomu prolaktyny, zawsze warto skonsultować się z lekarzem, który przeprowadzi badania i zaleci odpowiednie postępowanie.
To może cię zainteresować:
Autor
Iwona Wierzbicka
Prolaktyna to hormon produkowany w przysadce mózgowej. Odgrywa on istotną rolę w procesie laktacji, ale nie tylko. Sprawdź, jakie objawy powinny cię skłonić do zbadania poziomu prolaktyny.
Prolaktyna jest produkowana i uwalniana przez przedni płat przysadki mózgowej. Wydzielanie tego hormonu jest kontrolowane przez wyższe ośrodki mózgu, takie jak podwzgórze. Bodźce z tych ośrodków informują przysadkę mózgową, czy zwiększyć, czy zmniejszyć produkcję prolaktyny.
Hormon ten pełni wiele ważnych funkcji – zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Jednak to w przypadku kobiet jego rola jest szczególnie ważna.
Prolaktyna u kobiet
Główną funkcją prolaktyny jest stymulacja wzrostu i rozwinięcia gruczołów mlekowych w czasie ciąży. Po porodzie prolaktyna aktywuje produkcję mleka i pobudza wydzielanie pokarmu przez gruczoły mlekowe w odpowiedzi na ssanie dziecka. To sprawia, że prolaktyna jest kluczowym hormonem w okresie laktacji.
Ponadto prolaktyna ma wpływ na układ rozrodczy u kobiet. Oddziałuje na dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych i stymuluje produkcję estrogenu. Wraz z innymi hormonami, takimi jak progesteron, reguluje cykl menstruacyjny. Wyższy poziom prolaktyny może wpływać na płodność – powoduje opóźnienia lub brak owulacji.
Prolaktyna u mężczyzn
Pomimo że prolaktyna jest uważana za hormon przede wszystkim związany z kobiecym układem rozrodczym, odgrywa on również pewną rolę u mężczyzn. U nich hormon ten wpływa na produkcję nasienia i regulację funkcji gruczołów płciowych. W przypadku wysokiego poziomu prolaktyny u mężczyzn może dojść do spadku libido, zaburzeń erekcji i zmniejszenia masy mięśniowej.
Badanie prolaktyny
Stężenie prolaktyny jest zależne od wielu czynników i fizjologicznie wzrasta m.in. podczas: snu, stresu, ciąży, laktacji, ćwiczeń fizycznych, seksu czy stymulacji piersi.
Poziom prolaktyny kontroluje się poprzez badanie krwi. Badanie wykonuje się rano, na czczo, najlepiej 2–3 godziny po przebudzeniu.
To jedno z podstawowych badań zlecanych przy diagnozowaniu problemów związanych z zaburzeniami miesiączkowania, a także w przypadku kłopotów z zajściem w ciążę czy w sytuacji zauważenia nietypowego wycieku z piersi.
Zbyt wysoki poziom prolaktyny
Wysokie stężenie prolaktyny, zwane hiperprolaktynemią, wymaga odpowiedniej diagnozy i leczenia. Hiperprolaktynemia może wiązać się z takimi objawami, jak: zaburzenia miesiączkowania, niepłodność, zmniejszenie libido, wydzielanie mleka z piersi (nawet u mężczyzn), bóle głowy, przyrost masy ciała, zmiany trądzikowe.
Do zwiększenia produkcji prolaktyny mogą się przyczynić m.in.: gruczolak przysadki, zaburzenia pracy tarczycy, PCOS, przyjmowanie niektórych leków, zaburzenia hormonalne.
Do zwiększonego wydzielania prolaktyny może też prowadzić obniżenie poziomu dopaminy, która blokuje wydzielanie prolaktyny poprzez oddziaływanie na przysadkę mózgową. Wydzielanie prolaktyny zwiększają też estrogeny.
Diagnoza hiperprolaktynemii obejmuje badanie poziomu prolaktyny we krwi. W przypadku wykrycia podwyższonego poziomu lekarz może zlecić dodatkowe badania. W niektórych przypadkach może być konieczne usunięcie guza przysadki mózgowej lub zastosowanie leków obniżających poziom prolaktyny.
Zbyt niski poziom prolaktyny
Obniżenie poziomu prolaktyny (hipoprolaktynemia) występuje wyjątkowo rzadko. Taka sytuacja zazwyczaj nie powoduje jakichś dolegliwości. Może mieć to jednak wpływ na obniżenie odporności. Zwykle problem ten dotyka osób z niedoczynnością przysadki.
Co robić?
Istotną rolę w obniżeniu poziomu prolaktyny może odegrać dieta bogata w witaminę B3, B6, C, E, a także cynk, selen, magnez czy żelazo. Nierzadko pomocne może być wdrożenie prawidłowo dobranej suplementacji.
Duże znaczenie może mieć również unormowanie pracy tarczycy i zaopiekowanie się PCOS. U podłoża tego schorzenia leżą też takie problemy, jak nadwaga, otyłość, zaburzenia metaboliczne, co może zwiększać poziom estrogenów, a to z kolei wpływa na stężenie prolaktyny. Unormowanie masy ciała będzie więc tutaj bardzo pomocne.
PCOS i zaburzenia tarczycy często idą w parze, co podwójnie przyczynia się do wystąpienia zaburzeń hormonalnych.
Jeżeli masz jakiekolwiek obawy dotyczące swojego poziomu prolaktyny, zawsze warto skonsultować się z lekarzem, który przeprowadzi badania i zaleci odpowiednie postępowanie.
To może cię zainteresować:
Autor
Tagi
Administratorem Państwa danych osobowych jest osobowych jest Iwona Wierzbicka, prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Ajwendieta Dietetyka Kliniczna Iwona Wierzbicka (NIP: 9910011175). Dane osobowe przetwarzane będą wyłącznie w prawnie usprawiedliwionych celach administratora danych polegających na prezentowaniu komentarzy dotyczących funkcjonowania serwisu internetowego oraz jakości towarów i usług w nim dostępnych. Podanie przez Państwa danych osobowych jest dobrowolne, ale też niezbędne do opublikowania komentarza. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Państwa danych osobowych mogą Państwo znaleźć w naszej Polityce prywatności na temat zasad przetwarzania danych osobowych.
Podobne tematy
Dieta bez glutenu i nabiału w żywieniu sportowców
Iwona Wierzbicka dla Asystent Trenera o wpływie glutenu i laktozy na organizm człowieka. Wiele osób ma nietolerancje na wymienione składniki, w większym lub mniejszym stopniu. Poprawę samopoczucia odnotowano nawet u osób zdrowych, którzy wyeliminowali laktozę
WIĘCEJ >Dna moczanowa – jaką dietę stosować?
Dna moczanowa – dowiedz się, co jest przyczyną tego schorzenia, i jak wspomóc jego leczenie za pomocą diety. Dna moczanowa to bolesna, przewlekła choroba wynikająca z odkładania się w organizmie kryształków moczanu sodu. Jak to…
WIĘCEJ >Dieta kobiety dojrzałej – o co warto zadbać?
Wraz z wiekiem następują zmiany w organizmie, m.in. zmiany hormonalne czy zwolnienie tempa przemiany materii. Do tego dochodzą zakorzenione, niekoniecznie korzystne dla zdrowia nawyki żywieniowe i coraz mniejsza aktywność fizyczna. Wszystkie te elementy mogą powodować…
WIĘCEJ >Jak się objawia zespół Cushinga?
Otyłość, zaburzenia snu, skłonność do powstawania siniaków – m.in. w ten sposób objawia się zespół Cushinga. Sprawdź, co może się do niego przyczynić. Zespół Cushinga, znany również jako hiperkortyzolizm, to zespół objawów związanych z nadmiernym…
WIĘCEJ >