Do czego może prowadzić wysokie stężenie homocysteiny we krwi i jak skutecznie można temu zapobiegać? Co się może stać, jeśli to zbagatelizujemy? Dowiedz się, do jakich problemów zdrowotnych prowadzi hiperhomocysteinemia.
Hiperhomocysteinemia (HHcy) oznacza podwyższony poziom homocysteiny w osoczu krwi. Homocysteina jest aminokwasem siarkowym, który powstaje w szlaku przemian metioniny. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ale jej nadmiar uszkadza naczynia krwionośne, przyczynia się do miażdżycy i problemów zakrzepowych.
Sprawdź: Homocysteina – cichy zabójca
Homocysteina uszkadza komórki nabłonka naczyń krwionośnych, osłabia działanie glutationu (najsilniejszego antyoksydantu), hamuje procesy naprawcze naczyń.
To właśnie podniesiony poziom homocysteiny, a nie cholesterolu znacznie podnosi ryzyko zawału serca czy udaru. Ponadto może przyczyniać się do poronień i rozwoju chorób neurodegeneracyjnych.
Hiperhomocysteinemia – przyczyny
Hiperhomocysteinemia może być spowodowana przez różne czynniki, w tym takie, jak:
- niedobór witamin z grupy B, takich jak B6, B12 i kwas foliowy, które są niezbędne do przetwarzania homocysteiny;
- palenie tytoniu;
- nieprawidłowa dieta;
- niektóre choroby genetyczne, które zaburzają metabolizm homocysteiny;
- mutacja genu MTHFR;
- nadmiar alkoholu;
- niektóre leki, np. leki przeciwpadaczkowe.
Diagnostyka
Diagnostyka hiperhomocysteinemii zwykle obejmuje badanie poziomu homocysteiny we krwi. Istnieją różne metody pomiaru poziomu homocysteiny, w tym:
- Badanie laboratoryjne – najczęściej stosowaną metodą jest badanie krwi w celu pomiaru poziomu homocysteiny.
- Test na czczo lub po obciążeniu – w niektórych przypadkach, aby dokładniej ocenić poziom homocysteiny, lekarz może zalecić testowanie poziomu homocysteiny na czczo lub po obciążeniu, czyli po podaniu dawki metioniny.
Ponieważ niedobory witamin z grupy B mogą przyczynić się do hiperhomocysteinemii, konieczne może być również wykonanie badania poziomu witamin B6, B12 i kwasu foliowego.
W niektórych przypadkach, szczególnie gdy podejrzewa się związek między hiperhomocysteinemią a innymi problemami zdrowotnymi, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak badania nerek czy badania genetyczne.
U zdrowych osób dąży się do poziomu homocysteiny poniżej 10 µmol/l, choć laboratoria uznają za prawidłowy wynik 5–14 µmol/l.
Łagodną hiperhomocysteinemię rozpoznaje się, gdy jej stężenie w osoczu wynosi 15–30 µmol/l, średnio nasiloną przy wartości 30–100 µmol/l, a ciężką przy poziomie powyżej 100 µmol/l.
Leczenie hiperhomocysteinemii
Leczenie zwykle obejmuje zmiany stylu życia oraz suplementację, zwłaszcza witaminami z grupy B. Odpowiednio ułożona dieta pomoże w uregulowaniu poziomu homocysteiny. Może być też kluczowym czynnikiem zarówno w zapobieganiu, jak i leczeniu hiperhomocysteinemii. Zaleca się przede wszystkim:
- spożywanie żywności bogatej w witaminy z grupy B (zwłaszcza B6 i B12);
- sięganie po produkty bogate w kwas foliowy;
- ograniczenie spożycia alkoholu;
- unikanie żywności wysokoprzetworzonej.
Jeśli potrzebujesz wsparcia w tym zakresie, umów się do dietetyka klinicznego.
Autor
Iwona Wierzbicka
Do czego może prowadzić wysokie stężenie homocysteiny we krwi i jak skutecznie można temu zapobiegać? Co się może stać, jeśli to zbagatelizujemy? Dowiedz się, do jakich problemów zdrowotnych prowadzi hiperhomocysteinemia.
Hiperhomocysteinemia (HHcy) oznacza podwyższony poziom homocysteiny w osoczu krwi. Homocysteina jest aminokwasem siarkowym, który powstaje w szlaku przemian metioniny. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ale jej nadmiar uszkadza naczynia krwionośne, przyczynia się do miażdżycy i problemów zakrzepowych.
Sprawdź: Homocysteina – cichy zabójca
Homocysteina uszkadza komórki nabłonka naczyń krwionośnych, osłabia działanie glutationu (najsilniejszego antyoksydantu), hamuje procesy naprawcze naczyń.
To właśnie podniesiony poziom homocysteiny, a nie cholesterolu znacznie podnosi ryzyko zawału serca czy udaru. Ponadto może przyczyniać się do poronień i rozwoju chorób neurodegeneracyjnych.
Hiperhomocysteinemia – przyczyny
Hiperhomocysteinemia może być spowodowana przez różne czynniki, w tym takie, jak:
- niedobór witamin z grupy B, takich jak B6, B12 i kwas foliowy, które są niezbędne do przetwarzania homocysteiny;
- palenie tytoniu;
- nieprawidłowa dieta;
- niektóre choroby genetyczne, które zaburzają metabolizm homocysteiny;
- mutacja genu MTHFR;
- nadmiar alkoholu;
- niektóre leki, np. leki przeciwpadaczkowe.
Diagnostyka
Diagnostyka hiperhomocysteinemii zwykle obejmuje badanie poziomu homocysteiny we krwi. Istnieją różne metody pomiaru poziomu homocysteiny, w tym:
- Badanie laboratoryjne – najczęściej stosowaną metodą jest badanie krwi w celu pomiaru poziomu homocysteiny.
- Test na czczo lub po obciążeniu – w niektórych przypadkach, aby dokładniej ocenić poziom homocysteiny, lekarz może zalecić testowanie poziomu homocysteiny na czczo lub po obciążeniu, czyli po podaniu dawki metioniny.
Ponieważ niedobory witamin z grupy B mogą przyczynić się do hiperhomocysteinemii, konieczne może być również wykonanie badania poziomu witamin B6, B12 i kwasu foliowego.
W niektórych przypadkach, szczególnie gdy podejrzewa się związek między hiperhomocysteinemią a innymi problemami zdrowotnymi, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak badania nerek czy badania genetyczne.
U zdrowych osób dąży się do poziomu homocysteiny poniżej 10 µmol/l, choć laboratoria uznają za prawidłowy wynik 5–14 µmol/l.
Łagodną hiperhomocysteinemię rozpoznaje się, gdy jej stężenie w osoczu wynosi 15–30 µmol/l, średnio nasiloną przy wartości 30–100 µmol/l, a ciężką przy poziomie powyżej 100 µmol/l.
Leczenie hiperhomocysteinemii
Leczenie zwykle obejmuje zmiany stylu życia oraz suplementację, zwłaszcza witaminami z grupy B. Odpowiednio ułożona dieta pomoże w uregulowaniu poziomu homocysteiny. Może być też kluczowym czynnikiem zarówno w zapobieganiu, jak i leczeniu hiperhomocysteinemii. Zaleca się przede wszystkim:
- spożywanie żywności bogatej w witaminy z grupy B (zwłaszcza B6 i B12);
- sięganie po produkty bogate w kwas foliowy;
- ograniczenie spożycia alkoholu;
- unikanie żywności wysokoprzetworzonej.
Jeśli potrzebujesz wsparcia w tym zakresie, umów się do dietetyka klinicznego.
Autor
Tagi
Administratorem Państwa danych osobowych jest osobowych jest Iwona Wierzbicka, prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Ajwendieta Dietetyka Kliniczna Iwona Wierzbicka (NIP: 9910011175). Dane osobowe przetwarzane będą wyłącznie w prawnie usprawiedliwionych celach administratora danych polegających na prezentowaniu komentarzy dotyczących funkcjonowania serwisu internetowego oraz jakości towarów i usług w nim dostępnych. Podanie przez Państwa danych osobowych jest dobrowolne, ale też niezbędne do opublikowania komentarza. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Państwa danych osobowych mogą Państwo znaleźć w naszej Polityce prywatności na temat zasad przetwarzania danych osobowych.
Podobne tematy
Kiełbasa dojrzewająca – co zawiera?
Boimy się surowego mięsa z powodu pasożytów, kiedy jem tatara słyszę pytanie, a co z tasiemcem? Wiele osób zjadając tatara popija wódeczką sądząc, że w ten sposób zabije jajeczka pasożyta, a może po prostu własne
WIĘCEJ >Wyczerpanie nadnerczy – 46 symptomów
Uważacie się za sowę? A to po prostu zaburzenie pracy nadnerczy, które nie wydzielają odpowiedniej ilości porannego kortyzolu, natomiast wieczorem zaczynają pracować intensywniej. Zwiększone wydzielanie wieczornej insuliny i zaburzenia produkcji melatoniny
WIĘCEJ >Dieta antypasożytnicza – 20 ważnych składników
Temat pasożytów wzbudza żywe zainteresowanie. Sprawdź, na czym polega dieta antypasożytnicza i jakie produkty warto wprowadzić do swojego jadłospisu, by się przed nimi uchronić. Dieta antypasożytnicza to rodzaj diety, którą stosuje się w celu zwalczania…
WIĘCEJ >Aromaty – co może się kryć pod tym pojęciem?
Aromat, aromaty, aromat naturalny, aromat identyczny z naturalnym - czy są bezpieczne? Tego nie wiem, zgodnie z ustawodawstwem tak... Podobno niektóre dzieci bardziej lubią produkty z aromatem truskawki niż z prawdziwą truskawką.
WIĘCEJ >