Czy Hashimoto można wyleczyć?

Czy Hashimoto można wyleczyć? Można wprowadzić chorobę w remisję, czyli wyciszyć ją tak, aby ani objawy, ani wyniki badań na nią nie wskazywały. Jednak co do wyleczenia – tutaj świat nauki jest zgodny: nie da się tego zrobić. Choroby autoimmunizacyjne, jaką również jest Hashimoto, to „partyzanci” czekający w ukryciu i atakujący przy sprzyjającej okazji.

Czynniki wywołujące chorobę

Trudno jest powiedzieć o jednym czynniku. Tak jak w przypadku wielu innych chorób, trzeba mieć predyspozycje genetyczne. Jednak samo posiadanie genu nie prowadzi jeszcze do choroby.

Dziś dużo się mówi o tym, że posiadanie predysponujących do czegoś genów to jeszcze nie wyrok. Na aktywację genów ma wpływ wiele czynników, w tym przede wszystkim styl życia. To by tłumaczyło, dlaczego niektóre osoby zupełnie nie dbają o siebie, jedzą co chcą i są zdrowe, a inne muszą bardzo uważać i najmniejszy błąd kosztuje ich zdrowie.

Świat się nieco zachłysnął dietą AIP (protokół autoimmunologiczny). Jedni osiągają spektakularne efekty, a inni wcale. Dlaczego tak się dzieje? Bo życie to nie tylko dieta! Badania pokazują, że osoby doświadczające stresu częściej chorują na chorobę Gravesa–Basedowa czy cukrzycę typ 1. W stresie pogarsza się praca tarczycy, destabilizują się cukry, podnosi się poziom kortyzolu i insuliny. Cały organizm szaleje. Stresu nie da się „zamaskować” dietą!

Dlatego są osoby, które wiodą spokojny styl życia, i im sama dieta pomoże, a są takie, które mają dużo stresu, źle śpią, nie wychodzą na zewnątrz, i dla nich dieta może się okazać niewystarczająca.

Inne czynniki sprzyjające chorobie

Inne czynniki niż genetyczne, które sprzyjają chorobie Hashimoto:

• niewłaściwa ilość i zła jakość snu (przeczytaj: Śpisz mniej niż 7 godzin snu grozi Ci depresja),
• nastroje depresyjne, smutek, żal,
• niewłaściwa dieta: przetworzona, nienaturalna, mocno obrobiona termicznie, bogata w „agresywne lektyny”,
• brak kontaktu z ziemią, trawą, przyrodą (okazuje się, że uziemianie może być kluczową terapią chorób autoimmunizacyjnych),
• nadmierny stres – żeby skutecznie walczyć z chorobą, trzeba nauczyć się radzić sobie ze stresem lub po prostu zmienić pracę,
• niektóre leki,
• chemia – tu przede wszystkim znaczenie mają kosmetyki, środki czystości, ale również jakość żywności,
• koinfekcje, czyli współistniejące infekcje bakteryjne i wirusowe,
• stany zapalne – te ciche i te jawne.

Przeczytaj: Czy mam Hashimoto?

Diagnostyka

Okazuje się, że w przypadku choroby Hashimoto czy Gravesa–Basedowa, nawet diagnostyka nie jest prostą i oczywistą sprawą. Wiele osób latami choruje na chorobę autoimmunizacyjną tarczycy i nawet o tym nie wie. Choroba przez wiele lat może mieć cichy przebieg, a ujawnić się w ciąży, do sześciu miesięcy po porodzie, przy okazji operacji chirurgicznych lub w sytuacji stresowej.

Osoby cierpiące na Hashimoto mogą mieć:

• podwyższony poziom gamma-globuliny (badanie proteinogram) – mogą tak mieć, ale nie muszą, zwykle Hashimoto idzie w parze z podwyższonym mianem aTG,
• przez wiele lat prawidłowe TSH, Ft3 i Ft4 lub mieć subkliniczną niedoczynność tarczycy, TSH powyżej 2 mIU/l,
• wciąż prawidłowy obraz USG.

Ponadto:

• mogą nie mieć przeciwciał we krwi albo są one bardzo niskie, co szczególnie widoczne jest u młodych osób,
• przeciwciała aTG występują u 80% pacjentów z Hashimoto,
• przeciwciała aTG lub aTPO stwierdza się u 97% pacjentów z Hashimoto.

Czy można się wyleczyć?

Uznaje się, że choroba Hashimoto prowadzi do systematycznego zaniku tarczycy. Tempo przebiegu choroby jest zależne od wielu czynników, w tym również tych wspomnianych powyżej. Korzystne efekty można osiągnąć przy podaży selenu, mio-inozytolu oraz zastępczych hormonów tarczycy (lewotyroksyny).

Zauważono, że podanie lewotyroksyny w wielu przypadkach obniża poziom TSH, ale również poziom przeciwciał, co działa na „dwa fronty”. Obniżenie TSH zmniejsza ilość tlenku wodoru, który to wtórnie uszkadza tarczycę, a obniżenie się przeciwciał „odblokowuje” stymulację tarczycy.

Medycyna uznaje Hashimoto za chorobę prowadzącą do nieodwracalnego uszkodzenia tarczycy i utraty zapasów jodu. Okazuje się jednak, że 1/4 pacjentów z niedoczynnością tarczycy po zmniejszeniu się poziomu przeciwciał może w ciągu kilku lat powrócić do prawidłowo funkcjonującej tarczycy.

Czy będzie możliwość odstawienia hormonów?

Trudno powiedzieć tak ogólnie i za wszystkich. Kluczowe jest to, jak bardzo została zniszczona (potocznie mówiąc – „zjedzona”) tarczyca. Ważne jest, czy nieco się ona odbuduje, czy podejmie pracę. Podawanie lewotyroksyny powoduje zmniejszenie się rozmiarów tarczycy, co również może utrudniać jej powrót do normalnej pracy, ale tak jak wspomniałam powyżej – czasami bez tego leku nie jest możliwe zatrzymanie procesu niszczenia tarczycy.

Dlatego warto wdrożyć szerokie działania i obserwować organizm, a w razie poprawy pracy tarczycy korygować dawki leku pod kontrolą endokrynologa.

Problem z Hashimoto

Możemy mówić o remisji choroby, oceniać poziom TSH i przeciwciał, ale tym samym można przeoczyć coś bardzo ważnego. Hashimoto potrafi przebiegać z przeciwciałami, jak i bez nich, potrafi mieć przebieg jawny, jak i utajony. Kiedy rozmawiam z pacjentami w gabinecie, często słyszę, że już od dawna obserwowali u siebie:

• problemy z jelitami,
• uczucie zmęczenia,
• problem z koncentracją,
• wypadające włosy,
• huśtawki nastrojów.

Nie łączyli tego z żadną poważną chorobą, a co za tym idzie – traktowali swoje dolegliwości jako przesilenie wiosenne czy zimowe, brali doraźne leki na występujące problemy i niczego nie zmieniali w swoim życiu. Choroby autoimmunizacyjne często idą parami albo wręcz trójkami. Prawidłowe TSH nie wzbudza niepokoju, a tymczasem choroba może już trwać kilka lat i „po cichu” niszczyć organizm.

Dieta nie działa? Sprawdź, jak zmienić styl życia w 30 dni!

Okazuje się, że Hashimoto jest często powiązane z:

• cukrzycą typu 1,
• celiakią,
• chorobą Addisona (możemy myśleć, że mamy zespół „wyczerpanych nadnerczy”),
• limfocytarnym zapaleniem zatok,
• kandydozą,
• niedoczynnością nadnerczy,
• niewydolnością przysadki,
• bielactwem,
• łysieniem plackowatym,
• zespołem Sjögrena,
• reumatoidalnym zapaleniem stawów (1/4 przypadków Hashimoto),
• zapaleniem tkanki łącznej,
• chorobami naczyniowymi,
• miażdżycą.

U dzieci Hashimoto (utajone lub jawne) może wiązać się z:

• opóźnionym wzrostem,
• opóźnionym wiekiem kostnym,
• zmniejszonym wydzielaniem hydroksyproliny (ryzyko kontuzji stawowych).

PAMIĘTAJ!

JEŚLI COŚ CIĘ NIEPOKOI, SKONSULTUJ SIĘ Z DIETETYKIEM KLINICZNYM AJWEN

Źródło:

T. Akamizu, N. Amino, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK285557/ (1.02.2018).

Prawa autorskie – zapoznaj się!