Glukagon to peptydowy hormon produkowany głównie przez komórki alfa w wysepkach Langerhansa w trzustce. Ma kluczowe znaczenie dla regulacji poziomu glukozy we krwi, działając przeciwnie do insuliny. Jego odkrycie i badania na przestrzeni lat miały istotny wpływ na zrozumienie metabolicznych procesów organizmu i leczenie cukrzycy.
Historia odkrycia glukagonu
- 1915-1923 – wczesne badania wykazały, że ekstrakty trzustkowe powodują wzrost poziomu glukozy we krwi przed jego spadkiem przypisanym insulinie. Substancję tę nazwano glukagonem (od „glukoza” i „agonista”)
- 1957 – firma Eli Lilly wyizolowała czysty glukagon i określiła jego sekwencję aminokwasową
- 1959 – Roger Unger i Leonard Madison opracowali pierwszy radioimmunoassay do pomiaru poziomu glukagonu we krwi
Fizjologia i regulacja wydzielania glukagonu
Glukagon działa, aby podnieść poziom glukozy we krwi, mobilizując zasoby energetyczne organizmu w odpowiedzi na niski poziom glukozy. Jego wydzielanie jest regulowane przez:
- insulinę – hamuje wydzielanie glukagonu
- glukozę – wysokie poziomy glukozy hamują glukagon, a niskie poziomy go stymulują
- aminokwasy – stymulują wydzielanie zarówno glukagonu, jak również insuliny
Rola glukagonu w metabolizmie
Glukagon wpływa na kilka kluczowych procesów metabolicznych:
- glikogenoliza – rozpad glikogenu do glukozy
- glikoneogeneza – produkcja glukozy z prekursorów niecukrowych
- lipoliza – rozpad tłuszczów
- ketogeneza – produkcja ciał ketonowych
Terapie i zastosowania kliniczne
Glukagon odgrywa istotną rolę w leczeniu cukrzycy typu 2, gdzie jego antagonizm może poprawiać kontrolę glikemii. W przypadku cukrzycy typu 1, przeszczepy trzustki lub wysepek mogą wpływać na wydzielanie glukagonu, co ma znaczenie w zarządzaniu hipoglikemią.
Przyszłe badania i rozwój
W przyszłości badania nad glukagonem mogą prowadzić do nowych terapii zarówno dla cukrzycy typu 1, jak i typu 2, a także do lepszego zrozumienia jego roli w metabolizmie energetycznym.
Podsumowanie
Glukagon, odkryty około 100 lat temu, ma kluczowe znaczenie dla wielu procesów metabolicznych. Jego interakcje z insuliną i wpływ na metabolizm tłuszczów, glukozy i aminokwasów czynią go ważnym celem badań klinicznych i terapeutycznych.
Źródła
Autor
Iwona Wierzbicka
Glukagon to peptydowy hormon produkowany głównie przez komórki alfa w wysepkach Langerhansa w trzustce. Ma kluczowe znaczenie dla regulacji poziomu glukozy we krwi, działając przeciwnie do insuliny. Jego odkrycie i badania na przestrzeni lat miały istotny wpływ na zrozumienie metabolicznych procesów organizmu i leczenie cukrzycy.
Historia odkrycia glukagonu
- 1915-1923 – wczesne badania wykazały, że ekstrakty trzustkowe powodują wzrost poziomu glukozy we krwi przed jego spadkiem przypisanym insulinie. Substancję tę nazwano glukagonem (od „glukoza” i „agonista”)
- 1957 – firma Eli Lilly wyizolowała czysty glukagon i określiła jego sekwencję aminokwasową
- 1959 – Roger Unger i Leonard Madison opracowali pierwszy radioimmunoassay do pomiaru poziomu glukagonu we krwi
Fizjologia i regulacja wydzielania glukagonu
Glukagon działa, aby podnieść poziom glukozy we krwi, mobilizując zasoby energetyczne organizmu w odpowiedzi na niski poziom glukozy. Jego wydzielanie jest regulowane przez:
- insulinę – hamuje wydzielanie glukagonu
- glukozę – wysokie poziomy glukozy hamują glukagon, a niskie poziomy go stymulują
- aminokwasy – stymulują wydzielanie zarówno glukagonu, jak również insuliny
Rola glukagonu w metabolizmie
Glukagon wpływa na kilka kluczowych procesów metabolicznych:
- glikogenoliza – rozpad glikogenu do glukozy
- glikoneogeneza – produkcja glukozy z prekursorów niecukrowych
- lipoliza – rozpad tłuszczów
- ketogeneza – produkcja ciał ketonowych
Terapie i zastosowania kliniczne
Glukagon odgrywa istotną rolę w leczeniu cukrzycy typu 2, gdzie jego antagonizm może poprawiać kontrolę glikemii. W przypadku cukrzycy typu 1, przeszczepy trzustki lub wysepek mogą wpływać na wydzielanie glukagonu, co ma znaczenie w zarządzaniu hipoglikemią.
Przyszłe badania i rozwój
W przyszłości badania nad glukagonem mogą prowadzić do nowych terapii zarówno dla cukrzycy typu 1, jak i typu 2, a także do lepszego zrozumienia jego roli w metabolizmie energetycznym.
Podsumowanie
Glukagon, odkryty około 100 lat temu, ma kluczowe znaczenie dla wielu procesów metabolicznych. Jego interakcje z insuliną i wpływ na metabolizm tłuszczów, glukozy i aminokwasów czynią go ważnym celem badań klinicznych i terapeutycznych.
Źródła
Autor
Tagi
Administratorem Państwa danych osobowych jest osobowych jest Iwona Wierzbicka, prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Ajwendieta Dietetyka Kliniczna Iwona Wierzbicka (NIP: 9910011175). Dane osobowe przetwarzane będą wyłącznie w prawnie usprawiedliwionych celach administratora danych polegających na prezentowaniu komentarzy dotyczących funkcjonowania serwisu internetowego oraz jakości towarów i usług w nim dostępnych. Podanie przez Państwa danych osobowych jest dobrowolne, ale też niezbędne do opublikowania komentarza. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Państwa danych osobowych mogą Państwo znaleźć w naszej Polityce prywatności na temat zasad przetwarzania danych osobowych.
Podobne tematy
Alkohol – dieta, insulinooporność, autoimmunologia
Dowiedz się jaki wpływ ma alkohol na Twoją dietę, insulinooporność i choroby autoimmunologiczne. Jak wpływa na wątrobę. Czy pić i jaki pić.
WIĘCEJ >Inozytol – co to jest i na co pomaga?
Jest wsparciem dla osób borykających się z PCOS czy insulinoopornością, ale to nie jest jego jedyna zaleta. Dowiedz się, czym jest inozytol i jakie pełni funkcje w organizmie. Inozytol to organiczny związek chemiczny. Często jest…
WIĘCEJ >Insulina – metformina – glukoza
W insulinooporności posiłki powinny być rzadko, ale dość duże. Czyli śniadanie, obiad i kolacja. Czasami proponuję drugie śniadanie. W menu głównie mięso, jaja i warzywa. Czasami kasza lub jakiś owoc, w bardzo umiarkowanych ilościach z
WIĘCEJ >Co zawiera gluten?
Stawiasz pierwsze kroki w diecie bezglutenowej? Zastanawiasz się, co zawiera gluten i jakie produkty znikną z twojej diety? Sprawdź naszą krótką ściągę. Gluten to białko roślinne pszenicy, jęczmienia, owsa i żyta. To coś w rodzaju…
WIĘCEJ >